Witam na moim blogu
“W co wierzę? … (...)
Że nie należy kłamać …
ja tak sądzę”
Juliusz Słowacki “Beniowski”
Oby powyższy cytat towarzyszył mi na tej stronie. Zresztą już wcześniej inny wybitny Polak Waldemar Łysiak posłużył się nim jako mottem do książki „Stulecie kłamców”.
Określam siebie jako konserwatywnego zwolennika wolności gospodarczej. Chciałbym podkreślić także, że wartości chrześcijańskie i dekalog są mi szczególnie bliskie.
Grzegorz Leszek Jaszczura
11
30
Traktat lizboński = utrata niepodległości
Kategorie: Polityczne | 30 listopada, 2009
Dlaczego nie należało przyjmować Traktatu lizbońskiego?
Oczywiście najprostszym argumentem jest to, że nie powinno się żadnej umowy podpisywać bez jej przeczytania (szczególnie, tego pisanego drobnym druczkiem). Niestety Ci, co trąbili na lewo i prawo (głównie na lewo), o tym Traktacie w zdecydowanej większości go nie przeczytali! Jeżeli do tego dodam, że politykom z zasady nie powinno się wierzyć, na co wskazuje historia, to dziwię się, że istnieją ludzie (Polacy), którzy bezkrytycznie głoszą, że z pewnością Polsce i Polakom (Polkom) ten traktat wyjdzie na dobre. Pomijając te oczywiste argumenty, właściwie jednoznacznie przekonujące, można jeszcze wyszukać w tekście omawianego traktatu argumenty przeciwko ratyfikacji.
Zdecydowaną większość z nich można zakwalifikować do dwóch kategorii:
1) utrata kompetencji władz narodowych na rzecz tzw. Unii Europejskiej
2) działanie w obszarze, którym powinny się zajmować prywatne przedsiębiorstwa, między innymi poprzez prawa socjalne.
Poniższe fragmenty pochodzą z wersji skonsolidowanych Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej znajdujących się pod adresem: http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cmsUpload/st06655-re01.pl08.pdf
TRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 1
Niniejszym Traktatem WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY ustanawiają między sobą UNIĘ EUROPEJSKĄ, zwaną dalej „Unią”, której Państwa Członkowskie przyznają kompetencje do osiągnięcia ich wspólnych celów.
Artykuł 3
Zwalcza wyłączenie społeczne i dyskryminację oraz wspiera sprawiedliwość i ochronę socjalną, równość kobiet i mężczyzn, solidarność między pokoleniami i ochronę praw dziecka.
Artykuł 4
Państwa Członkowskie ułatwiają wypełnianie przez Unię jej zadań i powstrzymują się od podejmowania wszelkich środków, które mogłyby zagrażać urzeczywistnieniu celów Unii.
Artykuł 21
2. Unia określa i prowadzi wspólne polityki i działania oraz dąży do zapewnienia wysokiego stopnia współpracy we wszelkich dziedzinach stosunków międzynarodowych, w celu:
d) wspierania trwałego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz w dziedzinie środowiska naturalnego krajów rozwijających się, przyjmując za nadrzędny cel likwidację ubóstwa;
Artykuł 24
3. Państwa Członkowskie popierają, aktywnie i bez zastrzeżeń, politykę zewnętrzną i bezpieczeństwa Unii w duchu lojalności i wzajemnej solidarności i szanują działania Unii w tej dziedzinie. Państwa Członkowskie działają zgodnie na rzecz umacniania i rozwijania wzajemnej solidarności politycznej. Powstrzymują się od wszelkich działań, które byłyby sprzeczne z interesami Unii lub mogłyby zaszkodzić jej skuteczności jako spójnej sile w stosunkach międzynarodowych.
Rada i wysoki przedstawiciel czuwają nad poszanowaniem tych zasad.
TRAKTATU O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 2
1. Jeżeli Traktaty przyznają Unii wyłączną kompetencję w określonej dziedzinie, jedynie Unia może stanowić prawo oraz przyjmować akty prawnie wiążące, natomiast Państwa Członkowskie mogą to czynić wyłącznie z upoważnienia Unii lub w celu wykonania aktów Unii.
2. Jeżeli Traktaty przyznają Unii w określonej dziedzinie kompetencję dzieloną z Państwami Członkowskimi, Unia i Państwa Członkowskie mogą stanowić prawo i przyjmować akty prawnie wiążące w tej dziedzinie. Państwa Członkowskie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim Unia nie wykonała swojej kompetencji. Państwa Członkowskie ponownie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim Unia postanowiła zaprzestać wykonywania swojej kompetencji.
3. Państwa Członkowskie koordynują swoje polityki gospodarcze i zatrudnienia na zasadach przewidzianych w niniejszym Traktacie, do których określenia Unia ma kompetencję.
Artykuł 3
1. Unia ma wyłączne kompetencje w następujących dziedzinach:
a) unia celna;
b)ustanawianie reguł konkurencji niezbędnych do funkcjonowania rynku wewnętrznego;
c) polityka pieniężna w odniesieniu do Państw Członkowskich, których walutą jest euro;
d) zachowanie morskich zasobów biologicznych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa;
e) wspólna polityka handlowa.
Artykuł 4
2. Kompetencje dzielone między Unią a Państwami Członkowskimi stosują się do następujących głównych dziedzin:
a) rynek wewnętrzny;
b) polityka społeczna w odniesieniu do aspektów określonych w niniejszym Traktacie;
c) spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna;
d) rolnictwo i rybołówstwo, z wyłączeniem zachowania morskich zasobów biologicznych;
e) środowisko naturalne;
f) ochrona konsumentów;
g) transport;
h) sieci transeuropejskie;
i) energia;
j) przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości;
k) wspólne problemy bezpieczeństwa w zakresie zdrowia publicznego w odniesieniu do aspektów określonych w niniejszym Traktacie.
Artykuł 5
1. Państwa Członkowskie koordynują swoje polityki gospodarcze w ramach Unii. W tym celu
Rada przyjmuje środki, w szczególności ogólne kierunki tych polityk.
2. Unia podejmuje środki w celu zapewnienia koordynacji polityk zatrudnienia Państw Członkowskich, w szczególności określając wytyczne dla tych polityk.
3. Unia może podejmować inicjatywy w celu zapewnienia koordynacji polityk społecznych Państw Członkowskich.
Artykuł 6
Unia ma kompetencje do prowadzenia działań mających na celu wspieranie, koordynowanie lub uzupełnianie działań Państw Członkowskich. Do dziedzin takich działań o wymiarze europejskim należą:
a) ochrona i poprawa zdrowia ludzkiego;
b) przemysł;
c) kultura;
d) turystyka;
e) edukacja, kształcenie zawodowe, młodzież i sport;
f) ochrona ludności;
g) współpraca administracyjna.
Artykuł 9
Przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań Unia bierze pod uwagę wymogi związane ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnianiem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wyłączenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia, szkolenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego.
Artykuł 20
2. Obywatele Unii korzystają z praw i podlegają obowiązkom przewidzianym w Traktatach.
Mają między innymi prawo do:
a) swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw Członkowskich;
b) głosowania i kandydowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego oraz w wyborach
lokalnych w Państwie Członkowskim, w którym mają miejsce zamieszkania, na takich
samych warunkach jak obywatele tego Państwa;
Artykuł 39
1. Celami wspólnej polityki rolnej są:
a) zwiększenie wydajności rolnictwa przez wspieranie postępu technicznego, racjonalny rozwój produkcji rolnej, jak również optymalne wykorzystanie czynników produkcji, zwłaszcza siły roboczej;
b) zapewnienie w ten sposób odpowiedniego poziomu życia ludności wiejskiej, zwłaszcza przez podniesienie indywidualnego dochodu osób pracujących w rolnictwie;
c) stabilizacja rynków;
d) zagwarantowanie bezpieczeństwa dostaw;
e) zapewnienie rozsądnych cen w dostawach dla konsumentów.
Artykuł 40
1. Do osiągnięcia celów przewidzianych w artykule 39 ustanawia się wspólną organizację rynków rolnych.
Zależnie od produktów, organizacja ta przybiera jedną z następujących form:
a) wspólne reguły konkurencji;
b) obowiązkowa koordynacja różnych krajowych organizacji rynkowych;
c) europejska organizacja rynkowa.
2. Wspólna organizacja, ustanowiona w jednej z postaci przewidzianych w ustępie 1, może obejmować wszelkie środki konieczne do osiągnięcia celów określonych w artykule 39, a zwłaszcza regulację cen, subwencje służące produkcji i wprowadzaniu do obrotu różnych produktów, systemy magazynowania i przewozu oraz wspólne mechanizmy stabilizacji przywozu i wywozu.
Artykuł 41
Do umożliwienia osiągnięcia celów określonych w artykule 39 w ramach wspólnej polityki rolnej mogą być zwłaszcza przewidziane środki polegające na:
a) skutecznej koordynacji wysiłków podejmowanych w dziedzinach kształcenia zawodowego, badań naukowych i upowszechniania wiedzy rolniczej, co może obejmować wspólne finansowanie projektów lub instytucji;
b) wspólnym działaniu na rzecz zwiększania poziomu konsumpcji niektórych produktów.
Artykuł 42
Rada, na wniosek Komisji, może zezwolić na przyznanie pomocy:
a) na ochronę gospodarstw znajdujących się w niekorzystnym położeniu ze względu na warunki strukturalne lub przyrodnicze;
b) w ramach programów rozwoju gospodarczego.
Artykuł 43
3. Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania cen, potrąceń, pomocy i ograniczeń ilościowych, jak również dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.
Artykuł 83
1. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze dyrektyw zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, mogą ustanowić normy minimalne odnoszące się do określania przestępstw oraz kar w dziedzinach szczególnie poważnej przestępczości o wymiarze transgranicznym, wynikające z rodzaju lub skutków tych przestępstw lub ze szczególnej potrzeby wspólnego ich zwalczania.
Powyższe dziedziny przestępczości są następujące: terroryzm, handel ludźmi oraz seksualne wykorzystywanie kobiet i dzieci, nielegalny handel narkotykami, nielegalny handel bronią, pranie pieniędzy, korupcja, fałszowanie środków płatniczych, przestępczość komputerowa i przestępczość zorganizowana.
Artykuł 107
2. Zgodna z rynkiem wewnętrznym jest:
a) pomoc o charakterze socjalnym przyznawana indywidualnym konsumentom, pod warunkiem że jest przyznawana bez dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów;
Artykuł 118
W ramach ustanawiania lub funkcjonowania rynku wewnętrznego, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, ustanawiają środki dotyczące tworzenia europejskich tytułów prawnych w celu zapewnienia jednolitej ochrony praw własności intelektualnej w Unii oraz utworzenia scentralizowanych na poziomie Unii systemów zezwoleń, koordynacji i nadzoru.
Artykuł 128
1. Europejski Bank Centralny ma wyłączne prawo do upoważniania do emisji banknotów euro w Unii. Banknoty takie mogą emitować Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne.
Banknoty emitowane przez Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne są jedynym
legalnym środkiem płatniczym w Unii.
Artykuł 151
Unia i Państwa Członkowskie, świadome podstawowych praw socjalnych wyrażonych w Europejskiej Karcie Społecznej, podpisanej w Turynie 18 października 1961 roku oraz we Wspólnotowej Karcie Socjalnych Praw Podstawowych Pracowników z 1989 roku, mają na celu promowanie zatrudnienia, poprawę warunków życia i pracy, tak aby umożliwić ich wyrównanie z jednoczesnym zachowaniem postępu, odpowiednią ochronę socjalną, dialog między partnerami społecznymi, rozwój zasobów ludzkich pozwalający podnosić i utrzymać poziom zatrudnienia oraz przeciwdziałanie wyłączeniu.
Artykuł 153
1. Mając na względzie urzeczywistnienie celów określonych w artykule 151, Unia wspiera i uzupełnia działania Państw Członkowskich w następujących dziedzinach:
a) polepszania w szczególności środowiska pracy w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa
pracowników;
b) warunków pracy;
c) zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej pracowników;
d) ochrony pracowników w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę;
e) informacji i konsultacji z pracownikami;
f) reprezentacji i obrony zbiorowej interesów pracowników i pracodawców, w tym
współzarządzania, z zastrzeżeniem ustępu 5;
g) warunków zatrudnienia obywateli państw trzecich legalnie przebywających na terytorium Unii;
h) integracji osób wyłączonych z rynku pracy, bez uszczerbku dla artykułu 166;
i) równości mężczyzn i kobiet w odniesieniu do ich szans na rynku pracy i traktowania w pracy;
j) zwalczania wyłączenia społecznego;
k) modernizacji systemów ochrony socjalnej, bez uszczerbku dla litery c).
2. W tym celu Parlament Europejski i Rada:
a) mogą przyjąć środki w celu zachęcania do współpracy między Państwami Członkowskimi w drodze inicjatyw zmierzających do pogłębiania wiedzy, rozwijania wymiany informacji i najlepszych praktyk, wspierania podejść nowatorskich oraz oceny doświadczeń, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich;
b) mogą przyjąć, w dziedzinach określonych w ustępie 1 litery a)–i), w drodze dyrektyw, minimalne wymagania stopniowo wprowadzane w życie, z uwzględnieniem warunków i norm technicznych istniejących w każdym z Państw Członkowskich. Dyrektywy te unikają nakładania administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń, które utrudniałyby tworzenie i rozwijanie małych i średnich przedsiębiorstw.
Artykuł 167
2. Działanie Unii zmierza do zachęcania do współpracy między Państwami Członkowskimi oraz, jeśli to niezbędne, do wspierania i uzupełniania ich działań w następujących dziedzinach:
– pogłębiania wiedzy oraz upowszechniania kultury i historii narodów europejskich,
– zachowania i ochrony dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim,
– niehandlowej wymiany kulturalnej,
– twórczości artystycznej i literackiej, włącznie z sektorem audiowizualnym.
Artykuł 179
1. Unia ma na celu wzmacnianie swojej bazy naukowej i technologicznej przez utworzenie europejskiej przestrzeni badawczej, w której naukowcy, wiedza naukowa i technologie podlegają swobodnej wymianie, oraz sprzyjanie rozwojowi swojej konkurencyjności, także w przemyśle, a także promowanie działalności badawczej uznanej za niezbędną na mocy innych rozdziałów Traktatów.
Artykuł 187
Unia może tworzyć wspólne przedsiębiorstwa lub jakiekolwiek inne struktury niezbędne do skutecznego wykonywania unijnych programów badawczych, rozwoju technologicznego i demonstracyjnych.
Artykuł 216
1. Unia może zawierać umowy z jednym lub z większą liczbą państw trzecich lub organizacji
międzynarodowych, jeżeli przewidują to Traktaty, lub gdy zawarcie umowy jest niezbędne do osiągnięcia, w ramach polityk Unii, jednego z celów, o których mowa w Traktatach, albo gdy zawarcie umowy jest przewidziane w prawnie wiążącym akcie Unii, albo gdy może mieć wpływ na wspólne zasady lub zmienić ich zakres.
2. Umowy zawarte przez Unię wiążą instytucje Unii i Państwa Członkowskie.
Artykuł 288
W celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie.
Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków.
Decyzja wiąże w całości. Decyzja, która wskazuje adresatów, wiąże tylko tych adresatów.
Artykuł 352
- Jeżeli działanie Unii okaże się niezbędne do osiągnięcia, w ramach polityk określonych w Traktatach, jednego z celów, o których mowa w Traktatach, a Traktaty nie przewidziały uprawnień do działania wymaganego w tym celu, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, przyjmuje stosowne przepisy. Jeżeli przepisy te są przyjmowane przez Radę zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą, stanowi ona również jednomyślnie na wniosek Komisji i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
DEKLARACJE DOŁĄCZONE DO AKTU KOŃCOWEGO KONFERENCJI MIĘDZYRZĄDOWEJ, KTÓRA PRZYJĘŁA TRAKTAT Z LIZBONY
17. Deklaracja odnosząca się do pierwszeństwa
Konferencja przypomina, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Traktaty i prawo przyjęte przez Unię na podstawie Traktatów mają pierwszeństwo przed prawem Państw Członkowskich na warunkach ustanowionych przez wspomniane orzecznictwo.
================================
Załączam również fragmenty Karty Praw Podstawowych, którą tzw. „nasi przedstawiciele” odrzucili, jednakże tylko dlatego, aby uniknąć zrównania wobec prawa statusu związków homoseksualnych ze statusem małżeństwa. Natomiast wszystkie pozostałe kraje UE poza Wielką Brytanią przyjęły jej zapisy, po czym można wnioskować w jakim kierunku będzie zmierzać polityka Unii w dziedzinach objętych Kartą Praw Podstawowych.
Artykuł 2
2. Nikt nie może być skazany na karę śmierci ani poddany jej wykonaniu.
Artykuł 14
1. Każdy ma prawo do nauki i dostępu do kształcenia zawodowego i ustawicznego.
2. Prawo to obejmuje możliwość korzystania z bezpłatnej nauki obowiązkowej.
Artykuł 23
Równość kobiet i mężczyzn
Należy zapewnić równość kobiet i mężczyzn we wszystkich dziedzinach, w tym w zakresie zatrudnienia, pracy i wynagrodzenia.
Zasada równości nie stanowi przeszkody w utrzymywaniu lub przyjmowaniu środków zapewniających specyficzne korzyści dla osób płci niedostatecznie reprezentowanej.
Artykuł 24
1. Dzieci mają prawo do takiej ochrony i opieki, jaka jest konieczna dla ich dobra. Mogą one swobodnie wyrażać swoje poglądy. Poglądy te są brane pod uwagę w sprawach, które ich dotyczą, stosownie do ich wieku i stopnia dojrzałości.
Artykuł 30
Każdy pracownik ma prawo do ochrony w przypadku nieuzasadnionego zwolnienia z pracy, zgodnie z prawem Unii oraz ustawodawstwami i praktykami krajowymi.
Artykuł 34
2. Każdy mający miejsce zamieszkania i przemieszczający się legalnie w obrębie Unii Europejskiej ma prawo do świadczeń z zabezpieczenia społecznego i przywilejów socjalnych zgodnie z prawem Unii oraz ustawodawstwami i praktykami krajowymi.
3. W celu zwalczania wykluczenia społecznego i ubóstwa, Unia uznaje i szanuje prawo do pomocy społecznej i mieszkaniowej dla zapewnienia, zgodnie z zasadami ustanowionymi w prawie Unii oraz ustawodawstwach i praktykach krajowych, godnej egzystencji wszystkim osobom pozbawionym wystarczających środków.
Wyrażam zgodę na swobodne rozpowszechnianie powyższego zestawienia, zarówno razem z moimi komentarzami, jak i bez nich.
Jeszcze przy okazji, ile to Nas – podatników kosztuje: http://korwin-mikke.pl/wazne/zobacz/tworzy_sie_ue_w_stylu_bizantyjskim/15485
Komentarze
11 komentarzy do “Traktat lizboński = utrata niepodległości”
Zostaw komentarz
Goodday
awesome post – i’m creating video about it and i will post it to youtube !
if you wana to help or just need a link send me email !
Rzuciłem z grubsza okiem na przytoczone powyżej niektóre zapisy Traktatu Lizbońskiego, dzięki któremu utraciliśmy po raz kolejny w swojej już historii, swego rodzaju suwerenność, a zatem pozbawiliśmy się egzekwowania swoich praw i kompetencji na rzecz Unii.. Przykre.
Już w artykule 1, dla mnie pojawia się pewna kontrowersja.. Mianowicie artykuł ten stwierdza, że państwa członkowskie umawiają się, że przyznają Unii Europejskiej pewne kompetencje dla osiągnięcia jej wspólnych celów… „Szkopół” w tym,że cel korzystny dla państwa członkowskiego – nie zawsze jest wspólny i nie zawsze pokrywa się z celem całej Unii..
Co prawda, artykuł 3 Traktatu oraz art 23- w Karcie praw podstawowych – mówi min o równości kobiet i mężczyzn, ale już w art 83, pisze się min,że Parlament Europejski i Rada mogą ustanawiać pewne minimalne normy, odnoszące się do przestępstw.
I tu wymienia się dziedziny tych przestępstw, między innymi są to :
– handel ludźmi ( przypuszczam, że handel ludźmi obu płci) oraz seksualne wykorzystywanie kobiet i dzieci.
Skoro w art 3 oraz w art 23- KPP -stwierdza się równość kobiet oraz mężczyzn, to dlaczego za przestępstwo w Unii uznaje się tylko seksualne wykorzystywanie kobiet i dzieci, zapominając o seksualnym wykorzystywaniu mężczyzn ?
Przecież takowe również istnieje..
Czyżby to niedopatrzenie czy też pogląd unijnych decydentów, że seksualne wykorzystywanie mężczyzn nie jest przestępstwem ? Śmiejemy się z muzułmanów i krytykujemy ich za niesprawiedliwe traktowanie kobiet w stosunku do mężczyzn, a w naszej kulturze oraz w samej U.E. – jest akurat odwrotnie..
Art 4- to już formalne ubezwłasnowolnienie państw członkowskich w stosunku do całej Unii.. No bo jeżeli np. polityka danego państwa członkowskiego jest niezgodna z polityką całej Unii, to państwo to jeszcze musi ułatwiać całej Unii tą politykę (szkodliwą, niekorzystną dla swojej ) oraz dodatkowo musi powstrzymywać się od wszelkich środków, które to mogłyby zagrażać urzeczywistnianiu celów unijnych..
Tyle tylko,że ktoś, kiedyś może nas wtedy oskarżyć o zdradę stanu, zdradę naszych interesów i całego naszego państwa..
Demokracja w naszym parlamencie oraz samorządzie polega między innymi na tym,że jak członek tych instytucji się z czymś nie zgadza, to może się z tym nie zgadzać, może to krytykować, próbować zmieniać, głosować odmiennie jak pozostali itp, a tymczasem- państwo członkowskie jeśli czuje się pokrzywdzone niekorzystna polityką całej Unii, to nie ma nic do gadania, nie może mieć innego zdania i jeszcze musi popierać tą niekorzystną dla siebie politykę…
Art 24, to już w ogóle totalne nieporozumienie.. No bo jak można popierać aktywnie i bez zastrzeżeń politykę bezpieczeństwa oraz całą zewnętrzną politykę całej Unii w sposób bezkrytyczny, skoro może być ona sprzeczna z naszą polityką , naszymi dodatkowymi sojuszami z innymi państwami, które np. nie są członkami Unii ?
Art 3 mówi min., że Unia ma w niektórych dziedzinach kompetencje wyłączne (min. w ustalaniu polityki pieniężnej danego kraju członkowskiego, którego walutą jest Euro… Dlatego nie gódźmy się na tą walutę ! ) Z drugiej zaś strony wiemy,że Unia jeśli nie ma kompetencji wyłącznej, to ma decyzję decydującą we wszystkich kwestiach spornych! A zatem jest to swoista forma – kompetencji decydującej..
Art 6 stanowi min., że Unia ma kompetencje do działań wspierających, koordynujących i wspierających w takich min. dziedzinach jak :
ochrona zdrowia, przemysł, kultura, turystyka, edukacja, ochrona ludności, współpraca administracyjna. No to jeżeli te dziedziny kuleją i szwankują, to Unia jest współwinna temu ?
A jeśli tak, to co robi, ażeby to zmienić ?
Artykuł 14 mówi o prawie obywateli do bezpłatnej nauki obowiązkowej..
A przecież to prawo obywatelskie nie jest realizowane…
To kto w takim razie obecnie jest za to winien ?
Art 153 -pkt c- mówi, że Unia wspiera i uzupełnia działania państw członkowskich w zakresie zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej pracowników..
Czy te obietnice unijne są realizowane ?
Art 34 -pkt 3 -Unia uznaje prawo swoich obywateli do godnej egzystencji..
Co z tego, że uznaje to prawo, skoro go nie realizuje..
” Takich perełek ” na pewno jest w tym Traktacie więcej, ale należałoby się w niego zgłębić..
Można to oczywiście tłumaczyć, że Unia nam zapewnia i gwarantuje te przywileje i obietnice, ale egzekwować należy je od swojego kraju, że można się przecież odwoływać do Trybunału Europejskiego itd..
No niby tak, ale skoro Unia wie, że w tej wspólnocie – prawa obywateli i obowiązki nie są realizowane, to dlaczego nie reaguje i nie interweniuje sama ? Czy nie jest w takim razie współwinna i nieskuteczna ?
A propos, dlaczego nie ma ogólnie dostępnych, jasnych, czytelnych informacji odnośnie wysokości wpłacanych składek członkowskich naszego kraju oraz kwot, jakie otrzymujemy z unijnych dofinansowań inwestycyjnych ?
Czy aby te kwoty się nie bilansują ?
Brawo! Oczywiście dla pana, a nie ś.p. pana Lecha Kaczyńskiego.
Olivier Hardy: słuszne i celne uwagi. Gratuluję przeczytania. A propos ostatniego zdania. Te kwoty się nie bilansują, tracimy na tym, na razie poprzez astronomiczny wzrost zadłużenia!!! Ale będzie gorzej, bo z wirtualnych pieniędzy się nie wyżywimy.
do nowego: My się nie wyżywimy,ale najgorsze że dla nich starczy!!!
Tylko likwidacja koryta poprawi sytuację, a nie zmiana politykierów przy korycie!!!
[…] http://grzegorzjaszczura.pl/?p=756#more-756, […]
[…] suwerenność przez Państwo Polskie wskutek podpisania Traktatu Lizbońskiego również była przeze mnie wielokrotnie podnoszona na […]
„Jak mawia prof. dr hab. Adam Lityński z Uniwersytetu Śląskiego: „Socjalizm jest najbardziej zakłamanym ustrojem świata”. I tylko to zakłamanie pozwala dzisiejszej lewicy przeżywać w Eurolandzie swego rodzaju renesans. Ciężko patrzeć na rzeczy inaczej, gdy ogromna część obecnych władz w Parlamencie Europejskim to członkowie z socjalistyczną lub komunistyczną przeszłością. To tylko część moich poszukiwań, którą zalecam zgłębić:
1) Jose Manuel Barroso (przewodniczący Komisji Europejskiej) – Rewolucyjny Ruchu Portugalskiego Proletariatu
2) Catherine Ashton (wiceprzewodnicząca Komisji) – brytyjska Partia Komunistyczna, związana też z Francuską Partią Komunistyczną
3) Joaquín Almunia (Wiceprzewodniczący Komisji, komisarz ds. konkurencji) – Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza
4) Siim Kallas (Wiceprzewodniczący Komisji, komisarz ds. transportu) – członek Rady Najwyższej ZSRR (!)
5) Andris Piebalgs (Komisarz ds. rozwoju) – Komunistyczna Partia Łotwy
6) Maria Damanaki (Komisarz ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa) – grecka Partia Komunistyczna
7) Laszlo Andros (Komisarz ds. zatrudnienia, spraw społecznych i włączenia społecznego) – socjalistyczna Fundacją Jozsefa Attilli
8) Cecilia Malmstrom (komisarz do spraw wewnętrznych w Komisji Europejskiej) – socjaldemokratyczna partia liberalna
9) Martin Schulz (przewodniczący Parlamentu Europejskiego) – Grupa Socjalistyczna”
Brawo za odwagę Panie Grzegorzu.
Polecam:
http://nowaprawicajkm.pl/home/item/bilans-uczestnictwa-polski-w-ue-jest-ujemny