Witam na moim blogu
“W co wierzę? … (...)
Że nie należy kłamać …
ja tak sądzę”
Juliusz Słowacki “Beniowski”
Oby powyższy cytat towarzyszył mi na tej stronie. Zresztą już wcześniej inny wybitny Polak Waldemar Łysiak posłużył się nim jako mottem do książki „Stulecie kłamców”.
Określam siebie jako konserwatywnego zwolennika wolności gospodarczej. Chciałbym podkreślić także, że wartości chrześcijańskie i dekalog są mi szczególnie bliskie.
Grzegorz Leszek Jaszczura
06
24
Aleksander Zawadzki
Kategorie: Bez cenzury | 24 czerwca, 2009
Na podstawie opracowania Instytutu Pamięci Narodowej (Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu) pod kierownictwem Pana dr. hab. Janusza Kurtyki, opracowałem życiorys komunisty Aleksandra Zawadzkiego, z uwzględnieniem jego antypolskiej działalności. Jak taka informacja jest ważna świadczy to, że w Dąbrowie Górniczej powstał pomysł przywrócenia pomnika tego prosowieckiego aktywisty i był on nawet rozpatrywany przez Komisję Promocji i Rozwoju Rady Miasta.
Moje protesty spotkały się z histeryczną reakcją radnych lewicowych, dopiero pismo Instytutu Pamięci Narodowej o działalności i życiu tow. Zawadzkiego przeważyło, że pomnik tego „człowieka” nie powróci do naszego miasta!
Aleksander Zawadzki ps. „Kazik”, „Wacek”
Postać Aleksandra Zawadzkiego jest ściśle wpisana w działalność Międzynarodówki Komunistycznej i różnego rodzaju sowieckich struktur w Polsce od początku lat dwudziestych ubiegłego wieku, poprzez działalność w sowieckiej administracji na terenie ziem wschodnich RP, okupowanych po 17 września 1939 r. przez ZSRS oraz w budowę i funkcjonowanie organów państwa oraz partii komunistycznej w okresie stalinizmu i rządów W. Gomułki.
Aleksander Zawadzki urodził się 16.12.1899 r. w Dąbrowie Górniczej. Pracował na terenie Niemiec jako robotnik rolny i górnik. W 1918 r. został skierowany na front wojny polsko-sowieckiej. W 1921 r. pełnił służbę w 24 pułku piechoty w Suwałkach.
Po demobilizacji powrócił do Zagłębia Dąbrowskiego, gdzie pracował jako górnik. Został aktywistą Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a następnie wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (od 1925 r. Komunistycznej Partii Polski). Partia ta była częścią Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu) stworzonej w Związku Sowieckim. Była organizacyjnie i finansowo uzależniona od Moskwy, stając się zapleczem dywersyjnym i terrorystycznym dla sowieckiego wywiadu zagranicznego. Zadaniem komunistów było prowadzenie dywersji i destabilizacji państwa polskiego poprzez akcje terrorystyczne, strajki demonstracje i zamieszki. Przerzucana przez granicę broń miała inspirować kierowane przez komunistów bunty mniejszości narodowych. Dokonywano zabójstw polskich funkcjonariuszy i urzędników, oficerów, policjantów i ziemian.
Celem partii, której aktywistą był A.Zawadzki, było żądanie utworzenia Polskiej Republiki Rad, wchodzącej w skład ZSRS. Zawadzki już w 1923 r. został zawodowym funkcjonariuszem partyjnym, utrzymywanym ze środków pochodzących ze Związku Sowieckiego. Został członkiem Komitetu Centralnego młodzieżówki komunistycznej ( w 1924 r. odbył szkolenie polityczne w Moskwie). Na początku 1925 r. w Zagłębiu Dąbrowskim wziął udział w zorganizowaniu akcji wykonania, wydanego przez partię komunistyczną wyroku śmierci na członku ZMK Antonim Kamińskim. Za udział w tym morderstwie był poszukiwany listem gończym, jako przestępca szczególnie niebezpieczny. Został przemieszczony przez partię na Wileńszczyznę i Polesie, gdzie współdziałał z komunistami „Zachodniej Białorusi”. Aresztowano go 09.07.1925 r. w Wilnie. Sąd Okręgowy w Sosnowcu za współudział w morderstwie oraz za działalność przeciw państwu polskiemu skazał go na 6 lat pozbawienia wolności. Po wyjściu z więzienia w 1932 r. przerzucono go do ZSRS, skąd powrócił w 1934 r. jako członek Komitetu Centralnego KPP. Został aresztowany i wypuszczony za kaucją z obowiązkiem meldowania się na policji. Nie robił tego przechodząc do życia w pełni nielegalnego, koordynując przygotowania do akcji dywersyjnych na wypadek wojny polsko-sowieckiej (oczywiście po stronie sowieckiej). Opłacany był ze środków finansowych sowieckich.
Komunistyczna Partia Polski w tym okresie żądała oderwania od Polski nie tylko obszarów polskich na wschodzie, ale także Górnego Śląska i Pomorza Gdańskiego. Zawadzki został aresztowany w 1936 r. i skazany w kwietniu 1938 r. przez Sąd Okręgowy w Warszawie, na piętnaście lat więzienia za kierowanie sowiecką siatką wywiadowczą w Polsce i działalność przeciw niepodległości państwa polskiego. We wrześniu 1939 r. po agresji sowieckiej na Polskę został uwolniony z więzienia w Brześciu nad Bugiem. Został urzędnikiem sowieckiej administracji w Pińsku wykazując się gorliwością i zaangażowaniem na rzecz rozwoju stalinizmu i antypolskością. W Pińsku był milicjantem, Kierownikiem Miejskiej Gospodarki Komunalnej i dyrektorem Parku Kultury i Wypoczynku, a także od października 1940 r. dyrektorem zjednoczenia hoteli obwodu pińskiego. Łączył to cały czas z pracą agitatora politycznego. Przemawiał na obowiązkowych dla robotników wiecach i masówkach. Jego żona Stanisława była tam także komunistyczną aktywistką- brała m.in. udział w olbrzymiej kampanii propagandowej na rzecz głosowania za przyłączeniem „Zachodniej Białorusi” do ZSRS. Cytując biografię Zawadzkiego napisaną przez Henryka Rechowicza w czasach PRL-u, Aleksander i Stanisława Zawadzcy „w Pińsku cieszyli się wolnością i dobrobytem”, a było to w okresie sowieckiego terroru skierowanego szczególnie przeciwko Polakom.
Po ataku Niemiec na ZSRS w 1941 r. ewakuowano go do Mińska potem do Moskwy i Stalingradu. W wyniku choroby został zwolniony z wojska i pracował jako górnik w kopalni pod Nowosybirskiem.
W 1943 r. ściągnięto go do jednostek Z. Berlinga. Dzięki protekcji gen. Świerczewskiego uzyskał przyspieszoną ścieżkę awansową i 19.05.1944 r. został już generałem brygady. Był szefem pionu politycznego i zastępcą dowódcy I Armii.
W styczniu 1945 r. objął stanowisko pełnomocnika na Śląsk i Zagłębie Dąbrowskie, w imieniu tworzonego przez Związek Sowiecki komunistycznego Rządu Tymczasowego. W lutym został wojewodą śląsko-dąbrowskim, był nim do 1948 r. Zawadzki firmował więc terror urzędu bezpieczeństwa i akcje represyjne. W tym czasie, m.in. zimą 1945 r. uwięziono oraz zesłano do sowieckich łagrów tysiące mieszkańców Górnego Śląska.
W kolejnych latach zbrodniczego stalinizmu był członkiem najwyższych władz partyjnych i państwowych. W latach 1948-1954 był członkiem Biura Organizacyjnego Komitetu Centralnego PZPR, członkiem KC PZPR oraz członkiem Biura Politycznego i sekretarzem KC PZPR. Od 1949 r. był wicepremierem rządu komunistycznego, przewodniczącym Centralnej Rady Związków Zawodowych. Był więc współodpowiedzialny za zbrodnicze metody sprawowania władzy w tym okresie. Łączył to z przydzieloną mu funkcją posła w Krajowej Radzie Narodowej. Przydzielono mu mandat poselski w sfałszowanych wyborach do Sejmu Ustawodawczego w 1947 r. i w „wyborach” do Sejmu PRL w 1952 r. Od 1952 r. był formalnie głową komunistycznego państwa jako przewodniczący Rady Państwa PRL. Od 1954 r. był przewodniczącym utworzonego przez komunistów Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego (następnie Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu). Zawadzki zmarł w 1964 r. w Warszawie.
Komentarze
7 komentarzy do “Aleksander Zawadzki”
Zostaw komentarz
Panie Jaszczura , nie zna pan historii. Antoni Kamiński był kapusiem kablował i wydawał Polaków na śmierć , natomiast Zawadzki walczył z takimi nie uczciwymi kapitalistami jak pan. Widząc wyzysk człowieka reagował i system burżuazyjny go zniszczył. Pozdrawiam Arkadiusz Kowalski
Panie Ary lecz się.
http://wiadomosci.onet.pl/2183963,11,nawet_dwa_lata_za_propagowanie_komunizmu,item.html
Panie Arkadiuszu nie kontroluje pan klawiszy na klawiaturze!
Oj , brakuje wiedzy na wikipedi – a to ,,mądrość” narodu…
Nie znam życiorysu Gen. Aleksandra Zawadzkiego, nie wiem ile wyrządził zła, ale wiem, że to nasz człowiek z ul. Cynkowej na Ksawerze. To co wiem; to dzięki niemu powstał piękny szpital w Zagórzu w którym wielu się urodziło na oddziale u dr. Klimczyka, kilka milionów mieszkańców Zagłębia korzystało z porad i leczenia. Czy wiecie dzięki komu powstał w 1958r najpiękniejszy w województwie katowickim Pałac Kultury Zagłębia, niestety też dzięki niemu. Czy wiecie kto wyposażył zbiory geologiczne w ,,Sztygarce” też on. Czy wiecie dlaczego kopalnia została nazwana jego imieniem, ponieważ dla kopalni załatwił wiele spraw z niemożliwych dla innych. Czy wiecie kto przyczynił się do przeniesienia Zagłębia z kieleckiego do woj. katowickiego? też on. Więcej od niego dla Zagłębia Dąbrowskiego uczynił tylko Gierek. Wiele doznałem krzywd od komuny i PZPR, ale jestem myślący i obiektywny. Czekam na naszego człowieka, który po sobie zostawi taką, albo i większą pamiątkę. Czekam na dworzec kolejowy Dąbrowa Górnicza – Główna, linię tramwajową ze Ząbkowic i Strzemieszyc, nowe zakłady z nowoczesną technologią, tysiące miejsc pracy z godną płacą, DTŚ-kę, budowę centrum miasta z dojazdami, dwie wyższe uczelnie, biura projektowe, fabrykę samochodów, stadion wielozadaniowy i zmianę ordynacji wyborczej do wszelkich gremiów. Tymczasem przegrywamy sromotnie z czerwonymi… Od czasu rozłamu i likwidacji Dąbrowskiego Komitetu Obywatelskiego, który miał duże sukcesy pozostały wspomnienia. W Konfederacji Dąbrowskiej widzę nadzieję. Mam nadzieję, że tym razem nie będziecie głosowali na spadkobierców komuny.
Bez przesady, ale był to komunista, który chciał likwidacji Polski i utworzenia tu republiki sowieckiej (PRL). A co bez jednego czy drugiego sekretarza partii komunistycznej byłaby tu pustynia? Może byłoby pięć razy lepiej. Ja tak sądzę. Nie gloryfikujmy takich ludzi jak komunistyczni mordercy.