Witam na moim blogu
“W co wierzę? … (...)
Że nie należy kłamać …
ja tak sądzę”
Juliusz Słowacki “Beniowski”
Oby powyższy cytat towarzyszył mi na tej stronie. Zresztą już wcześniej inny wybitny Polak Waldemar Łysiak posłużył się nim jako mottem do książki „Stulecie kłamców”.
Określam siebie jako konserwatywnego zwolennika wolności gospodarczej. Chciałbym podkreślić także, że wartości chrześcijańskie i dekalog są mi szczególnie bliskie.
Grzegorz Leszek Jaszczura
02
20
Palestyna – oblicza sąsiedztwa
Kategorie: Aktualności | 20 lutego, 2014
W dniu 19 lutego 2014 r. w sali parafialnej (konferencyjnej) przy Bazylice Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej, przy ul. Królowej Jadwigi 17 odbyło się bardzo ciekawe spotkanie z Tomaszem Cukiernikiem, zorganizowane przez oddział dąbrowski Kongresu Nowej Prawicy, Klub Gazety Polskiej oraz Klub Opcji na Prawo. Temat był następujący: „Palestyna – oblicza sąsiedztwa”.
Tomasz Cukiernik to prawicowy publicysta (m.in. „Najwyższego Czasu!”, „Opcji na prawo”, „Uważam Rze”), komentator gospodarczy, ekspert Instytutu Globalizacji, szef działu Newsy portalu korwin-mikke.pl, krytyk socjalistycznej Unii Europejskiej, podróżnik. Jest mieszkańcem Zagłębia Dąbrowskiego.
W trakcie prelekcji (z licznymi slajdami) T. Cukiernik przedstawił w bardzo ciekawy sposób efekty swojej podróży do Izraela i tzw. Autonomii Palestyńskiej. Właściwie głównym tematem spotkania był konflikt palestyńsko-izraelski, ze szczególnym uwzględnieniem miasta Hebron.
Państwo Izrael, powstałe jak wszyscy wiedzą w 1948 r., pan T. Cukiernik przedstawił, oczywiście z uzasadnieniem, jako:
– państwo socjalistyczne (opiekuńcze) – np. najwyższa stawka podatku od osób prawnych to 50%, cło na samochody przekracza 100% wartości (Izrael nie produkuje swoich samochodów), duże podatki od nieruchomości, cena benzyny w przeliczeniu ok. 7 zł/litr, itd.; te dochody państwa przeznaczane są w dużym stopniu na socjal, z tym że w zróżnicowany sposób (trudno go (ten socjal) zresztą określić, także zdaniem znacznej części Izraelczyków, jako sprawiedliwy),
– państwo wyznaniowe – judaizm religią państwową, nie ma przykładowo ślubów cywilnych, żydzi nie mogą poślubić nie żydów, żydzi ortodoksyjni (czyli mający za główne zadanie studiować święte księgi) są grupą uprzywilejowaną (ok. 10% już 8-io milionowej populacji), otrzymującą za to pieniądze od państwa, itp.,
– państwo policyjne – obowiązek służby wojskowej (za wyjątkiem tych ww. ortodoksów), mężczyźni 3 lata, kobiety 2 lata, po ukończeniu 18-tego roku życia, na zbrojenia i obronę jest przeznaczane ok. aż 6-7% PKB.
– państwo rasistowskie (apartheid) – podział na żydów i nieżydów, przykładem także wciąż budowany mur, odgradzający ich od tzw. Autonomii Palestyńskiej, docelowo ma mieć 790 km, przy wysokości 8 m! (dla porównania mur berliński oddzielający komunistów od „wolnego świata” miał 156 km długości).
Szczegółem (ale pewnie nie dla feministek) może być podział ściany płaczu na część męską i kobiecą (nota bene znacznie mniejszą).
Hebron to miasto arabskie, w którym na siłę wprowadzono osadnictwo żydowskie. I to jest punkt zapalny patrząc tak całościowo na obecny konflikt palestyńsko-żydowski. Znajduje się tu, co też ma olbrzymie znaczenie, biblijny grób Abrahama.
Niestety świat nie reaguje na nielegalną okupację Palestyny przez państwo Izrael. Uchwalane co jakiż czas rezolucje ONZ-u są wetowane przez Stany Zjednoczone i nie wchodzą w życie. W rezultacie można jedynie czytać hasła na murach: „Syjonizm to rasizm”, „Witamy na ulicy apartheidu” etc. (zdjęcia poniżej). Na dodatek Żydzi na terenach palestyńskich wciąż rozszerzają obszary pod zabudowę dla nowych osiedli żydowskich, w których nota bene mieszkający Żydzi dostają za to pieniądze od państwa!
Miałem kiedyś dwóch kolegów w grupie na studiach – Palestyńczyków i bardzo miło ich wspominam. Studia na Wydziale Budownictwa ukończyli. Byli diametralnie przeciwnych charakterów, Abdul praktykujący swoją wiarę i wręcz ortodoksyjny, a Ghazi niekoniecznie, ale jak było trzeba to pojechał walczyć za swój Naród. Pozdrawiam Abdula i jego liczną już Rodzinę w Polsce. Im dedykuję ten dzisiejszy wpis.
Na koniec muszę podkreślić, że uczestnicy spotkania byli zachwyceni prelekcją, obiektywizmem przekazu i zdjęciami. Trudno zresztą gdzieś to zobaczyć.
Komentarze
5 komentarzy do “Palestyna – oblicza sąsiedztwa”
Zostaw komentarz
Ma Pan rację. Osiedle, w którym zamieszkuje 400 Żydów chroni 4000 wojska.
Cytat: „Niestety świat nie reaguje na nielegalną okupację Palestyny przez państwo Izrael. Uchwalane co jakiż czas rezolucje ONZ-u są wetowane przez Stany Zjednoczone i nie wchodzą w życie.
Jeżeli jeszcze kogoś to dziwi to niech się dowie, że w USA (byłem tam i widziałem )żyje olbrzymia ilość różnorakich odmian tych pejsiaków i wszędzie swoje du..ka wsadzą !!
Umieją o swoje walczyć, lęgną się i obsadzają wiele wysokich stanowisk. Dlatego w świecie z tą nacją praktycznie się w większości krajów liczą i pozwalają na wiele !!! A czy w Polsce jest inaczej ??? Z całą stanowczością stwierdzam że tak samo!!! Wystarczy tylko popatrzeć na nazwiska (niektóre dla niepoznaki zmienione )osób zajmujących bardzo wysokie stanowiska w tym kraju nad Wisłą i wszystko staje się jasne !!!!!
a tymczasem: http://wiadomosci.onet.pl/swiat/pierwsza-czarnoskora-miss-opowiada-o-rasizmie-w-izraelu/v7bm6
Potrzeba więcej takich prelekcji. Jeszcze bardziej żałuję, że nie dałem rady na nią dotrzeć.
[…] 19 lutego 2014 r. o godz. 17.30 zapraszam do sali parafialnej (konferencyjnej) przy Bazylice Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej (ul. Królowej Jadwigi 17) na moją prelekcję multimedialną Palestyna – oblicza sąsiedztwa, zorganizowaną przez oddział dąbrowski Kongresu Nowej Prawicy, Klub „Gazety Polskiej” oraz Klub „Opcji na Prawo”. Relacja ze spotkania znajduje się tutaj. […]